Gephotoshopt of niet?
Hany Farid, professor van computer wetenschappen en digitaal forensisch expert aan Dartmouth heeft een tool ontwikkeld die kan nagaan in hoeverre een foto is ‘gephotoshopt’.
Tegenwoordig kun je bijna geen magazine meer openslaan of je ziet een geretoucheerde foto, soms slechts een kleine aanpassing maar vaak ook vergaand waarbij er zelfs een digitale liposuctie plaatsvindt. In juni nam de American Medical Association een richtlijn aan dat reclamemakers moet aansporen om terughoudend te zijn bij het bewerken van foto’s op een wijze dat onrealistische verwachtingen schept bij de kijker. In Europa (Frankrijk, Noorwegen en het V.K.) gaat de roep op om bij advertenties te zetten of de foto is bewerkt of niet. Dergelijke onrealistische beelden zetten aan tot eetstoornissen zoals anorexia zo zou het onderzoek blijken.
Lerend algoritme
Hany Farid en Eric Kee, student computer wetenschappen aan Dartmouth, vinden dat wat te zwart-wit en hebben een tool ontwikkeld dat de foto’s op een schaal van 1-5 waardeert. Zo kan men eenvoudig nagaan hoe onrealistisch het getoonde beeld is. Aan de hand van before & after-foto’s op het internet van retoucheerders hebben honderden mensen een score toegekend van 1 tot 5 om aan te geven in hoeverre de foto is bewerkt. Deze resultaten worden vervolgens verwerkt door het algoritme van het programma die op deze manier leert waar hij op moet letten om een bewerkte foto te herkennen en een waarde kan geven op een schaal van 1 tot 5.
Bewustwording
Farid denkt dat zijn tool erook toe kan leiden dat bijvoorbeeld modellen zelf niet als ‘een 5’ op een foto willen staan, omdat dan meteen duidelijk is dat ze zwaar digitaal bewerkt zijn. Deze vorm van zelfregulering begint ook al in de bladenwereld te spelen waar redacties van vrouwenbladen terughoudender zijn in het plaatsen van zwaar bewerkte foto’s, omdat uit onderzoek blijkt dat lezers daar wel doorheen weten te prikken. Sterker nog; de lezers waarderen het juist wanneer modellen er realistisch uitzien en niet als een plastic barbiepop.
Meer voorbeelden vind je hier.
[Via: The New York Times]