Review: Maakt de OnePlus Two de hoge verwachtingen waar?

Het ontwerp

Het ontwerp van de OnePlus Two lijkt erg op dat van de One. Vooral de achterkant valt daarbij op, want die heeft dezelfde gezandstraalde donkergrijze achterkant als zijn voorganger. Ook prijkt hier het OnePlus-logo, al is het grote verschil wel dat de camera in dit toestel een stuk meer in het midden zit.

Je kunt die achterkant mooi vinden of juist totaal niet; er zijn genoeg mensen die een hekel hebben aan hoe snel het schuurpapier-achtige materiaal krast. In tegenstelling tot de One heeft OnePlus het bij de Two echter makkelijker gemaakt de achterkant te verwisselen. Die is namelijk geen onderdeel meer van de behuizing, maar eerder een los plaatje dat makkelijk te verwijderen is.

Te vervangen
Dat plaatje is dan ook makkelijk te vervangen door een andere achterkant, als je bijvoorbeeld de kevlar- of bamboebehuizing mooier vindt. Die zijn te koop in de webshop van OnePlus voor het stevige bedrag van 27 euro.

Dikker en zwaarder
Het toestel is een stuk dikker dan de OnePlus One, en gelijk ook een stuk zwaarder. Door de ruwe achterkant glijdt hij niet snel uit je hand, en dat is maar goed ook omdat het gewicht van het toestel eigenlijk nét iets te hoog is.

Knoppen
De volumeknoppen van de Two zitten nu aan de rechterkant, net boven de volumeknop - dat is even wennen voor overstappers, maar een logische plek in vergelijking met alle andere Android-toestellen.

Aan de andere kant het toestel zit nu een ander schuifje. Die heeft 3 standen, waarmee je de notificaties van de telefoon kunt instellen. Je kunt de notificaties aan laten staan, helemaal uitzetten, of Lollipops 'prioriteits-meldingen' laten zien. Dat is voorlopig de enige functies van de knop, en hoewel we er persoonlijk weinig nut voor zagen kunnen we ons voorstellen dat sommige gebruikers de knop wel handig vinden.

We zouden het bovendien prettig vinden als andere ontwikkelaars met de knop aan de gang kunnen, maar dat is volgens OnePlus voorlopig nog niet aan de orde.

Degelijk scherm

De OnePlus Two heeft 'maar' een full-hd-scherm, en daar waren we tijdens de aankondiging een beetje door teleurgesteld. Achteraf bleek dat niet nodig, want de 1920 x 1080 pixels zijn meer dan helder genoeg voor normaal gebruik. Een 4k-scherm of zelfs een qhd-resolutie waren te intensief voor de processor en de accu geweest, voor een minimaal verschil in kwaliteit.

Net als de OnePlus One heeft de Two een Gorilla Glass 3-scherm, waardoor het kraswerend moet zijn en minder snel moet beschadigen.

Bloedhete processor

Sinds de upgrade naar Android Lollipop had de OnePlus One veel problemen met zijn processor. Die bleek namelijk veel te warm te worden, en die oververhitting zorgde op zijn beurt weer voor problemen met het touchscreen. Er zat dan ook nogal wat angst in toen OnePlus aankondigde opnieuw dezelfde processor zou gebruiken. In de Two zit echter de v2 van de Snapdragon 810, en die zou volgens OnePlus lang niet zo warm moeten worden.

Dat is pertinent niet waar, want het toestel wordt heter dan een zaterdagmiddag in juli. Zeker wanneer je veel dingen tegelijk doet, bijvoorbeeld het downloaden van meerdere apps of gamen, wordt het apparaat erg heet. Dat heeft dan weer niet erg veel invloed op de prestaties, want we moeten het de telefoon wel nageven dat die nog steeds goed blijft werken in de hitte. Het is alleen erg oncomfortabel om vast te houden.

Goede, maar trage accu

Aan de accu valt weinig op te merken, want die is simpelweg heel erg goed. Met 3,300mAh kun je er makkelijk een dag mee doen.

Het nadeel is wel dat de accu bijzonder traag oplaadt. OnePlus heeft ervoor gekozen geen fast charge in het toestel in te bouwen, waardoor het een goede 3 uur duurt voor het apparaat vol is. Je moet je afvragen of je daar een probleem mee hebt - veel mensen laden hun telefoon vooral nog 's nachts op, en in dat geval maakt het niet heel veel uit hoe lang het opladen duurt.

Handige vingerafdrukscanner

Aan de onderkant van het toestel zit nu een vingerafdrukscanner die tevens fungeert als home-knop. Het gaat niet om een fysieke knop, maar een uitstulping in de behuizing waardoor die makkelijk met gevoel te vinden is.

Die vingerafdrukscanner komt je misschien bekend voor: Het is namelijk dezelfde als die op de Samsung Galaxy S5 en S6. Hoewel de knop op die toestellen wel fysiek in te drukken is, werkt de herkenning wel hetzelfde: Uitstekend. Na het instellen van één of meerdere afdrukken herkent de scanner vrijwel iedere ontgrendelpoging meteen. Dat werkt snel, en het mooiste van alles is dat je de ontgrendeling kunt gebruiken terwijl het scherm nog uit staat.

De vingerafdrukscanner kan nog niet gebruikt worden door andere ontwikkelaars, dus kun je applicaties als Evernote niet vergrendelen met je vingerafdruk. Dat is jammer, maar geen heel groot gemis.

Onpraktisch usb-C

Een uniek aspect van de OnePlus Two is dat die gebruik maakt van een usb-c-aansluiting. Dat is een nieuwe aansluiting die straks niet alleen geschikt zijn voor smartphones, maar waarmee je ook een laptop kunt opladen en die je als hdmi-kabel kunt gebruiken.

Er zijn veel voordelen van usb-c, met name in hoe universeel dat in de toekomst wordt. Over een jaar of 2 hebben we alleen nog maar usb-c nodig voor welk apparaat dan ook - maar nu nog niet. Op dit moment bestaan er namelijk nog maar amper usb-c-kabels, en dat is in de praktijk heel vervelend. Want als je 's ochtends het huis verlaat zonder je kabel, dan vergeet het maar dat je je telefoon overdag kunt opladen. Bij een 'normale' smartphone kun je altijd wel vragen om een micro-usb-kabel of een Lightning-kabel (voor de iPhone), maar op dit moment heeft nog niemand een usb-c-kabel liggen.

Kabel kopen
De kabel die je bij de OnePlus Two geleverd krijgt is mooi, maar je doet er goed aan er nog eentje extra bij te kopen. Want wij kwamen regelmatig in de trein naar huis in de problemen omdat we onze kabel thuis hadden laten liggen.

Let ook op dat usb-c gemaakt is op basis van usb 3.1, maar dat is bij de OnePlus Two niet het geval: Die werkt nog met usb 2.0, waardoor bestandsoverdracht een stuk trager gaat.

Nieuw besturingssysteem: Oxygen

Een groot voordeel van de OnePlus One was het besturingssysteem Cyanogenmod, maar de relatie tussen de ontwikkelaars daarvan en OnePlus is de laatste maanden nogal bekoeld. OnePlus heeft daarom besloten de Two op een volledig eigen besturingssysteem te draaien: Oxygen OS. De doorsnee gebruiker zal op het eerste gezicht niet heel veel verandering zien met Cyanogenmod, want de besturingssystemen lijken erg veel op elkaar. Beide zijn gebaseerd op de nieuwste versie van Android, Lollipop 5.1.1.

Het valt vooral op hoe kaal het besturingssysteem is: Daar is alle poespas uit verdwenen, en dat betekent vooral geen bloatware. Er staan wel een 20-tal standaard applicaties op die verplicht van Google moeten worden geinstalleerd, maar dat is verplicht bij iedere Android-telefoon. Daarnaast zul je geen games zien, geen advertenties, en geen onnodige notitie- of agenda-apps.

App-permissies
Handig is ook de Privacy Guard-functie, die origineel door Cyanogenmod in het leven is geroepen. Daarmee kun je voor iedere applicatie apart aangeven welke permissies het nodig heeft. Zo kun je aangeven dat Facebook wel bij je foto's kan (zodat je die kunt posten), maar geen toegang heeft tot je locatie.

Daarnaast is praktisch ieder onderdeel van het besturingssysteem aan te passen, ieder knopje is om te schakelen of uit te zetten, en daarmee krijg je een erg krachtig besturingssysteem.

Lag
Toch is niet alles aan Oxygen perfect. Sommige apps werken bijvoorbeeld niet perfect, of starten helemaal niet op. Ook is er een heel klein beetje lag te zien bij het opstarten van apps of het openen van je app-lade. Die is bijzonder klein maar nét aanwezig genoeg om op te vallen, en dat is toch jammer voor een telefoon met zo'n krachtige processor.

Die problemen zijn echter te negeren, zeker als je bedenkt dat OnePlus een eigen bootloader en recovery-partitie heeft toegevoegd aan het toestel. Dat zal niet iedereen gebruiken, maar voor power-users is het een aangename toevoeging.

Hysterische camera

De camera van de OnePlus Two is een wolf in schaapskleren. Aan de ene kant is de lens van 13 megapixels goed genoeg en maakt hij heldere foto's, maar het eindresultaat is vaak toch dat je met onnatuurlijke foto's komt te zitten. Die zijn vaak te overbelicht en hysterisch gekleurd, het contrast is er net iets te scherp mee en dat komt vreemd over. De standaard camera-app heeft bovendien niet heel veel opties, als kun je er wel HDR mee schieten.

Het beeld lijkt op het eerste gezicht wel scherp, maar bij het inzoomen zie je erg veel ruik, vooral in de zwarte en witte gebieden. De camera lijkt zich te veel te richten op kleur, maar dat komt de rest van het beeld niet ten goede.

Traag
Maar het is vooral de snelheid van de camera die tegenstaat. Het duurt erg lang voor de camera gefocust is, en na het maken van een foto moet een foto lang verwerkt worden. Als je tijdens dat verwerken de camera beweegt, krijg je in sommige gevallen zelfs een bewegend (en daarmee onbruikbaar) beeld.

Geen NFC

Een van de meest controversiele aspecten van de Two is de afwezigheid van NFC. Dat staat voor 'Near Field Communication', een technologie waarbij je je telefoon kunt gebruiken om bijvoorbeeld een Sonos-soundbar aan te sluiten. Er zijn twee soorten telefoon-gebruikers: De groep die religieus iedere dag en voor iedere toepassing gebruik maakt van NFC, en de groep die nog niet eens weet waar het voor dient.

Let wel op dat steeds meer banken met draadloze betalingen komen. Zo zou ING vanaf 'deze zomer' betalingen via NFC mogelijk maken, en Google komt met een eigen betaalsysteem genaamd Android Pay, wat in Android 6 M komt te zitten.

Die functies zijn er nu nog niet, maar wel over een jaar. En als je dan nog met een telefoon zit zonder NFC, kun je daar wel eens last van hebben...

Beledigend koopproces

Als je van plan bent de OnePlus Two te kopen, dan zul je ook wat moeten weten over het koopproces, want het is namelijk erg moeilijk een OnePlus Two te bemachtigen. Je hebt nog steeds een 'invite' nodig om de OnePlus Two te bemachtigen, en die heb je niet zomaar.

OnePlus heeft sinds de lancering van de One bijna een cult van volgers en fans opgebouwd, en het hele verkoopsysteem is afgestemd op die fans. De Two is, net zoals de One, alleen te koop met een uitnodiging, een 'invite'. Die zijn schaars, al zegt OnePlus dat er aanvankelijk meer uitnodigingen beschikbaar zijn dan bij de lancering van de One.

Verschillende manieren
Er zijn een paar manieren om een invite te krijgen, maar geen daarvan biedt enige zekerheid. Het proces is omslachtig en voelt zelfs een beetje beledigend.

"Prijswinnaars" krijgen eerst een invite - dat zijn mensen die ooit hebben meegedaan aan een vn de vele wedstrijden die OnePlus uitschreef om meer ruchtbaarheid te creeeren over de telefoon.

'Eer'
Daarna komen de 'fans', mensen die al eerder een OnePlus One of andere spullen van het bedrijf kochten. Tot slot is er een wachtlijst, die chronologisch wordt afgewerkt. Daar staan op dit moment niet minder dan 4 miljoen potentiele kopers op, en je moet daarbij netjes achteraan aansluiten.

Het voelt bijna beledigend: Je moet wachten tot jij de dubieuze 'eer' hebt om je geld aan OnePlus te geven. Heb je de telefoon bovendien besteld, dan moet je nog 3 weken (!) wachten tot het apparaat is verscheept.

 OnePlus TwoOnePlus OneAfmetingen151,8 x 74,9 x 9,85 mm152,9 x 75,9 x 8,89 mm   Gewicht175 gram162 gram   Scherm5,5"5,5" 1920 x 1080 pixels1920 x 1080 pixels Gorilla Glass 3Gorilla Glass 3   ProcessorSnapdragon 810Snapdragon 801 1,8 GHz2,5 GHz OctacoreQuadcore   RAM3 GB (16 GB) / 4GB (64 GB)3 GB   Accu3,300 mAh3,100 mAh   Camera13 megapixels13 megapixels 4128 x 3096 pixels4128 x 3096 pixels 4K video4K video Optische beeldstabilisatie    Dual-simJaNeeNFCNeeJaVingerafdrukscannerJaNeeSd-kaartNeeNee   

Conclusie: Kopen of niet?

De OnePlus Two is een degelijke telefoon, daar mag geen twijfel over bestaan. Het is een krachtig toestel met een erg goede accuduur, en heeft een heel degelijke prijs.

Toch is de telefoon nou niet echt de 'flagship killer' die OnePlus er zelf van maakt. Daarvoor heeft het bedrijf namelijk een paar vreemde keuzes gemaakt, zoals het weglaten van NFC en het gebruik van een beruchte processor die notoir heet wordt. In plaats daarvan zijn functies toegevoegd die geinig zijn, maar absoluut niet nodig waren geweest - zoals een usb-c-aansluiting terwijl de tijd daar nog niet rijp voor is, en een moeilijke knop aan de zijkant die speciaal voor de notificaties is bedoeld.

Tel daarbij op dat de camera niet erg goed is, én dat het apparaat er qua specificaties niet significant anders is dan de OnePlus One, en je kunt je afvragen of je de OnePlus Two wel moet kopen - zeker ook omdat het kopen zelf een ramp is.

Heb je een OnePlus One, wacht dan nog maar even met upgraden. Ben je echter op zoek naar een stevige Android-telefoon voor een degelijke prijs, dan zit je bij de OnePlus Two zeker goed. Als je er één kunt krijgen dan.